พายุเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เกิดมหาอุทกภัยในปี 2554 โดยในปีนี้ประเทศไทยได้รับอิทธิพลทั้งทางตรงและทางอ้อมจากพายุทั้งหมด 5 ลูก ประกอบด้วย 1) พายุโซนร้อน "ไหหม่า" (HAIMA) 2) พายุโซนร้อน "นกเต็น" (NOCK-TEN) 3) พายุโซนร้อน "ไห่ถาง" (HAITANG) 4) พายุไต้ฝุ่น “เนสาด” (NESAT) และ 5) พายุไต้ฝุ่น “นาลแก” (NALGAE) โดยพื้นที่ภาคเหนือเป็นบริเวณที่ได้รับอิทธิพลจากพายุมากสุด เริ่มตั้งแต่ช่วงปลายเดือนมิถุนายน ที่อิทธิพลของพายุโซนร้อน "ไหหม่า" ส่งผลทำให้มีฝนตกมากทางตอนบนของภาคเหนือและทำให้ปริมาณน้ำในแม่น้ำยมเพิ่มขึ้นค่อนข้างมาก

ถัดมาในช่วงปลายเดือนกรกฎาคม น้ำในพื้นที่ภาคเหนือยังไม่ทันระบายได้หมด

ได้มีพายุ “นกเต็น” เคลื่อนเข้าสู่ภาคเหนือ ทำให้เกิดฝนตกหนักมากในบริเวณเดิม และทำให้ปริมาณน้ำในลำน้ำยิ่งเพิ่มสูงขึ้นอีก ต่อมาในช่วงปลายเดือนกันยายน พายุโซนร้อน “ไห่ถาง” ได้ส่งอิทธิพลทำให้มีฝนตกเพิ่มมากขึ้นบริเวณภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคเหนือ โดยเฉพาะบริเวณภาคตะวันออกเฉียงเหนือบริเวณพื้นที่ริมแม่น้ำโขงที่มีฝนตกค่อนข้างมาก

ต่อด้วยช่วงต้นเดือนตุลาคม ที่มีพายุถึง 2 ลูก ส่งผลกระทบต่อประเทศไทยอย่างต่อเนื่อง ลูกแรกคือพายุไต้ฝุ่น “เนสาด” ที่ส่งผลกระทบกับภาคตะวันออกเฉียงเหนือและด้านตะวันออกของภาคเหนือต่อเนื่องจากพายุ “ไห่ถาง” ต่อด้วยพายุไต้ฝุ่นนาลแก ที่อิทธิพลของพายุส่งผลให้ลมมรสุมตะวันตก

เฉียงใต้มีกำลังแรงขึ้นและทำให้มีฝนมากในพื้นที่ภาคกลางและภาคตะวันออก ช่วงวันที่ 5-7 ตุลาคม 2554

ทั้งนี้ จากพายุทั้ง 5 ลูกที่กล่าวมาข้างต้น มีเพียงพายุโซนร้อน “นกเต็น” เท่านั้น ที่เคลื่อนที่เข้าสู่ประเทศไทยในขณะที่ลดระดับลงเป็นพายุดีเปรสชันแล้ว ส่วนพายุโซนร้อน “ไหหม่า” และพายุโซนร้อน “ไห่ถาง” ได้สลายตัวลงเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำก่อนเคลื่อนตัวเข้าสู่ประเทศไทย ส่วนพายุไต้ฝุ่น “เนสาด” และพายุไต้ฝุ่น “นาลแก” ถึงแม้จะสลายตัวไปในบริเวณประเทศเวียดนามแต่อิทธิพลของพายุยังคงทำให้ประเทศไทยมีฝนตกเพิ่มขึ้น

พายุ “ไหหม่า” ได้เริ่มก่อตัวขึ้นในบริเวณทะเลจีนใต้ใกล้กับชายฝั่งทางด้านตะวันออกของประเทศฟิลิปปินส์เมื่อวันที่ 16 มิถุนายน 2554 และได้เคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ขึ้นไปผ่านตอนเหนือของประเทศฟิลิปปินส์ลงสู่ทะเลจีนใต้เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน 2554 หลังจากนั้นได้ทวีกำลังขึ้นเป็นพายุโซนร้อนเมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 2554 ก่อนเคลื่อนลงอ่าวตังเกี๋ย และ

เคลื่อนขึ้นฝั่งทางตอนบนของประเทศเวียดนามในช่วงค่ำของวันที่ 24 มิถุนายน 2554 จากนั้นได้อ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรสชั่นในวันที่ 25 มิถุนายน 2554 ในขณะเคลื่อนตัวผ่านประเทศลาว และได้สลายตัวลงเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำก่อนเคลื่อนเข้าภาคเหนือของประเทศไทยบริเวณจังหวัดน่าน และสลายตัวไปในในบริเวณภาคเหนือเมื่อวันที่ 26 มิถุนายน

2554 อิทธิพลของพายุทำให้มีฝนตกหนาแน่นเป็นบริเวณกว้างในภาคเหนือ โดยเฉพาะบริเวณจังหวัดเชียงราย พะเยา น่าน และตาก มีรายงานฝนตกหนักถึงหนักมากต่อเนื่องในช่วงวันที่ 25 - 26 มิถุนายน 2554 ก่อให้เกิดน้ำท่วมฉับพลัน น้ำป่าไหลหลาก และดินถล่ม สร้างความเสียหายเป็นบริเวณกว้าง

พายุโซนร้อน “นกเต็น” เป็นพายุลูกเดียวที่เคลื่อนเข้าสู่ประเทศไทยในปี 2554 พายุลูกนี้ได้เริ่มก่อตัวขึ้นในบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิกเมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม 2554 และทวีกำลังขึ้นเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำกำลังแรงเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม 2554 หลังจากนั้นได้เคลื่อนตัวไปทางทิศตะฝันตกเฉียงเหนือเข้าใกล้ชายฝั่งประเทศฟิลิปปินส์แล้วทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุโซนร้อนเมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม 2554 และทวีกำลังแรง

ขึ้นต่อเนื่องเป็นพายุไต้ฝุ่น ระดับ 1 เมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม 2554 ก่อนลดระดังลงเป็นพายุโซนร้อนในวันเดียวกันแล้วเคลื่อนผ่านเกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์ ลงสู่ทะเลจีนใต้ แล้วเคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกค่อนไปทางเหนือผ่านเกาะไหหลำลงสู่อ่าวตังเกี๋ยในช่วงวันที่ 29-30 กรกฎาคม 2554 และได้เคลื่อนขึ้นฝั่งบริเวณประเทศเวียดนามในวันที่ 30 กรกฎาคม 2554 จากนั้นได้เคลื่อนตัวผ่านประเทศลาวพร้อมกับ

อ่อนกำลังเป็นพายุดีเปรสชันในวันที่ 31 กรกฎาคม 2554 ก่อนเคลื่อนเข้าสู่ประเทศไทยบริเวณจังหวัดน่านในวันเดียวกัน แล้วอ่อนกำลังลงเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำปกคลุมภาคเหนือของประเทศไทยบริเวณจังหวัดแพร่ ลำปาง เชียงใหม่และแม่ฮ่อนสอน ก่อนที่จะสลายตัวไป